Onderwijs dat er toe doet

Als zzp'er of liever gezegd zp'er (zelfstandig professional) kom ik op veel verschillende plaatsen en ontmoet ik veel diverse mensen.
Wat de dag van morgen brengt is een onbekend terrein. Dit maakt het werken in het onderwijs interessant en heel gevarieerd.

Wat mij wel opvalt in al die settings in het onderwijs (want daar ben en blijf ik werkzaam) is de wens van iedereen om het "goed" te doen. En als ik dan doorvraag wat dat "goede" dan inhoudt dan is dat altijd gerelateerd aan de leerling of aan de student. Goed onderwijs is onderwijs dat er voor de leerling, de student, het kind toe doet!

Waarom gaat het dan toch soms zo ongelofelijk fout? Waar ligt dat aan? Aan het onderwijs, de leraar, het kind, de ouders? Zomaar wat vragen die bij me opkomen.

Zoals ik al vaker heb geschreven in mijn blogs is er m.i. geen enkel maatschappelijk gebied als het onderwijs waarin zoveel innovaties worden uitgedacht. Ik schrijf met name uitgedacht omdat het met het uitvoeren meestal niet zo'n vaart loopt.
Loop nog maar eens door je eigen school en kijk eens of er veel veranderd is. Ja, de muren hebben vaak een kekker kleurtje en de juf heeft misschien een nieuwe jurk. Maar de setting: kinderen in de klas en juf of meester er voor is in al die jaren niet zoveel veranderd. Klassikaal onderwijs is een al eeuwenoude methode om grote groepen les te geven. Dit is natuurlijk goedkoop maar of het goed is voor de leerlingen? 

Allerlei vormen van vernieuwingen zijn uitgedacht en uitgeprobeerd, maar ook even hard weer losgelaten. Wat is dat toch dat in het onderwijs weinig beklijfd en alles om de zoveel tijd weer opnieuw wordt uitgevonden? Waarom leert men zo weinig van elkaar. Wat op één school goed gaat vindt de andere school weer opnieuw uit. En toch is er iedere dag wel ergens een onderwijscongres of conferentie waar hordes leraren en onderwijsmanagers naar toe gaan. Wordt hetgeen men daar opsteekt niet gedeeld? Uit onderzoek blijkt dat de opbrengsten van het bezoek aan deze conferenties groot zijn voor de bezoeker maar vaak weinig gedeeld worden met collega's of de rest van de school. Uit hetzelfde onderzoek blijkt dat de hoogste opbrengsten voor een team of voor een school gehaald worden uit training on the job en dan ook nog samen het het team. Dit pleit dus voor een teamgerichte aanpak van een verandering of vernieuwing. Samen of collectief leren dus (mijn stokpaardje!!) 

Onderwijs dat er toe doet is niet zozeer gericht op innoveren maar meer op de inhoud, sluit deze inhoud nog aan op de leefwereld van het kind, de leerling, de student. Want dat is toch waar we het allemaal voor doen (zoals ik hierboven al constateerde). Het kan dan wel zo zijn dat het ene kind een andere inhoud of aanpak nodig heeft dan het andere en dat we daarom moeten overgaan tot flexibelere vormen van onderwijs, op maatwerk. Dat is ook verandering en vernieuwing maar dan wel gericht op de doelgroep.

Wat dat betreft zijn er vlammetjes van voorbeelden en daar kunnen andere scholen zich zeker aan warmen. Zoek deze voorbeelden op en doe er je voordeel mee. Mensen die iets moois tot stand hebben gebracht willen dit graag met andere delen. 

Want zoals het motto van lijnspel (het samenwerkingsverband van zp'ers waar ik bij aangesloten ben) luidt:
DELEN IS HET NIEUWE HEBBEN