Weer beginnen

Na een heerlijke vakantie in de Provence aan de voet van de Mont Ventoux is het altijd weer moeilijk om het ritme te hervinden. Waar moet je beginnen? Wie moet je bellen? Is iedereen al terug of stoor je mensen die nog volop vakantie hebben? Allemaal afwegingen die ik vandaag maak en waar ik me door laat afleiden.
In de vakantie heb ik lekker geluierd samen met mijn vriendin en mijn man en we hebben veel boeken gelezen waarvan twee me erg bij zijn gebleven: De gevangene van de Hemel van Ruiz Zafon en een heel ander genre: Kristal der dromen van Barbara Wood. 
Dit laatste boek gaat over een kristal dat gevormd werd bij een kosmische botsing bij het ontstaan van de aarde en dat miljoenen jaren later gevonden wordt door een Neanterthalermeisje. Het kristal maakt een reis om de aarde en iedere bezitster/bezitter ziet er iets anders in. In ieder geval gelooft ieder op zijn manier dat het kristal behulpzaam is bij de manier waarop men wil leven. of het nu zorgt voor zelfvertrouwen, geloof of liefde. Ieder krijgt wat hem of haar toekomt. Wat zij echter zelf niet zien maar wat wel uit het verhaal blijkt is dat het eigenlijk hun eigen kracht is die hen verder helpt, het kristal is daar alleen maar ondersteunend bij en na verloop van tijd is het niet meer nodig.
Zo stel ik me ook de functie van sChOOLCAFE voor. De kinderen/jongeren/ouders en leraren komen met hun vragen en problemen naar me toe. Ik help hen deze vragen en problemen onder ogen te zien en samen gaan we op zoek naar oplossingen waarbij we uitgaan van de eigen kracht van de vraagsteller. Uiteindelijk zal dan blijken dat ik niet meer nodig ben en men zelf vooruit kan. In ieder mens en in ieder kind steekt iets unieks, iets dat nog moet groeien en bloeien en dat de juiste prikkel nodig heeft om te ontstaan. Dit kan een blauwe kristal zijn maar dit kan ook een geborgen plek zijn waar men kijkt naar de eigenheid van iedereen en van daaruit wil werken aan de persoonlijkheid en de vooruitgang van kind, jongere, ouder of leraar. 

Toen ik mijn baan bij de Open Universiteit moest verlaten was ik zelf erg verdrietig daarover. Ik wist niet wat ik moest. Tijdens een van de begeleidingssessies die aangeboden werden door de OU moesten we een talentenboom samenstellen aan de hand van talentenkaartjes. Wat er uit kwam was verrassend maar eigenlijk ook weer niet. Ik had hem natuurlijk toch zelf gelegd. Er hoorde ook een soort spel bij: Het Talentenspel en dit werd georganiseerd door Jose Otten en Paula Aussems.
Uitkomst hiervan voor mij was dat ik op zoek was naar de hogepriesteres in mij. Als alle talenten aan bod komen dan kun je je hoogste zelf verwezenlijken (zie Aristoteles e.a.). 
Ik interpreteer de hogepriesteres als een soort wijze vrouw die anderen kan onderwijzen en die haar kennis wil delen met anderen. Dat is in ieder geval mijn doel met sChOOLCAFE en CC-Onderwijs  Misschien blijkt die talentenboom uiteindelijk wel mijn persoonlijke blauwe kristal te zijn en heb ik hem straks niet meer nodig voor het verwezenlijken van mijn dromen. 

Misschien een wat zweverigere blog dan jullie van me gewend zijn maar ja. ik ben dan ook net pas terug van vakantie in een prachtige inspirerende en oeroude omgeving...